mamet27 13 years ago
Karanlik odamin en sakli kösesinde yaziyorum...
Seni yaziyorum...
Sana yaziyorum...
Yazarken düsünüyorum...
Düsünüyorum
Seni,
Kendimi
Düsünülmesi gereken ikimizi...
Bizi bu duruma getiren neydi...?
Aramizda esen soguk rüzgar kimin eseri...?
Kim sebebi...?
Ben veya baskasi...?
Ne farkeder...!
Biliyorsun artik kendimi seni sevmekten mahrum ettigimi...
SAKLAYAMAM...!
Ama aramizdaki rüzgarin benim eserim oldugunuda itiraf ediyorum,
ÖZÜR DİLERİM..!
Istedim...
Öyle cok istedimki...
Sevmek istedim seni...
Sevdigimi söyleyebilmek
Seni Seviyorum diye haykirabilmek istedim...!
Ama söyleyemedim...
Icimdeki saf sevgimi itiraf edemedim sana...
Korktum...
Severken bizi ayirmalarindan korktum...
Sana daha cok baglanmaktan korktum...
mamet27 13 years ago Find Good Night Orkut Scraps Creative and fun I Miss You Scraps Roses Scraps?Get Orkut Scraps @ 123orkut.com
arya2085 13 years ago
کودکی، دخترکی ، موقع خواب
سخت پاپیچ پدر بود و از او می پرسید:
زندگی چیست؟
پدرش از سر بی صبری گفت:
زندگی یعنی :عشق
دخترک با سر پر شوری گفت:
عشق را معنی کن!
پدرش داد جواب:
بوسه ی گرم تو بر گونه ی من
دخترک خنده برآورد ز شوق
گونه های پدرش را بوسید
زان سپس گفت:
پدر ... عشق اگر بوسه بود...
بوسه هایم همه تقدیم تو باد !
:sun: :sun: :sun: :sun: :sun: :note: :note: :note: :note: :note: :note: :note: :heart: :heart: :heart: :heart: :smile: :smile: :smile: :smile: :) :) :) :) :) :)
RAMID80 13 years ago آدم هایی از دنیای بهتر***مثل همکلاسی ای که همیشه موقع دست دادن خداحافظی،آن لحظه قبل از رها کردن دست،با نوک انگشت هاش به دست هایت یک فشار کوچک می دهد،راننده تاکسی ای که حتی اگر در ماشینش را محکم ببندی بلند می گوید:روز خوبی داشته باشی،آدمهایی که توی اتوبوس وقتی تصادفی چشم در چشمشان می شوی،دستپاچه رو برنمی گردانند، لبخند می زنند و هنوز نگاهت می کنند.آدمهایی که حواسشان به بچه های خسته توی مترو هست،به آنها جا می دهند گاهی بغلشان می کنند،دوستهایی که بدون مناسبت کادو می خرند،مثلأ می گویند این شال پشت ویترین انگار مال تو بود.یا گاهی دفتر یادداشتی،نشان کتابی،آدمهایی که از سر چهار راه نرگس نوبرانه می خرند و با گل می روند خانه،آدمهای اس ام اس آخر شب،که یادشان نمی رود گاهی قبل از خواب،به دوستشان یادآوری کنند که چه عزیزند،حتی اگر با آنها بدخلقی و بی حوصلگی کرده باشی،آدم های که حواسشان به گربه ها هست،به پرنده ها هست،آدم های که اگر توی کلاس تاز وارد باشی زود صندلی کنارشان را به لبخند تعارف می کنند که احساس غریبی نکنی،آدم های که خنده را دریع نمی کنند،همین آدمها،دنیا را جای بهتری می کنند برای زندگی...